وَأَصۡبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَٰرِغًاۖ إِن كَادَتۡ لَتُبۡدِي بِهِۦ لَوۡلَآ أَن رَّبَطۡنَا عَلَىٰ قَلۡبِهَا لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ئهوسا دایكی موسا ههستی بهبێتاقهتی و به بۆشاییهكی زۆر دهكرد له دڵ و دهرونی خۆیدا، بهڕاستی خهریك بوو ڕازهكه ئاشكرا بكات، ئهگهر ئێمه دڵیمان دامهزراو نهكردایه تا لهو كهسانه بێت كه بڕوایان به بهڵێنی خوا ههیه.
وَقَالَتۡ لِأُخۡتِهِۦ قُصِّيهِۖ فَبَصُرَتۡ بِهِۦ عَن جُنُبٖ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
پاشان بهخوشكهكهی موسای وت: بڕۆ به شوێنیدا، (دوای تاوێك) له كهنارێكهوه (موسای بهباوهشی ئافرهتێكهوه) بینی، ئهوان ههستیان بهوه نهكرد (كه خوشكهكهی چاودێری دهكات).
۞وَحَرَّمۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَرَاضِعَ مِن قَبۡلُ فَقَالَتۡ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰٓ أَهۡلِ بَيۡتٖ يَكۡفُلُونَهُۥ لَكُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ نَٰصِحُونَ
ئێمه پێشتر ههرچی ئافرهتی شیردهره لهومان حهرام كرد، خوشكهكهی (بهمهی زانی حهكیمانه له كۆشك نزیك بۆوه) وتی: ئایا ناونیشانی ماڵێكتان پێ بڵێم كه ئهو مناڵهتان بۆ بهخێو بكهن، دڵسۆزو میهرهبانیش بن بۆی.
فَرَدَدۡنَٰهُ إِلَىٰٓ أُمِّهِۦ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَ وَلِتَعۡلَمَ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
بهو شێوهیه گێرامانهوه بۆ لای دایكی تا دڵنیاو دڵ ئارام بێت و چاوی بهدیتنی ئاسوده ببێت ئیتر خهفهت نهخوات و لای ڕوون بێت كه بهڵینی خوا حهق و ڕاسته، بهڵام زۆربهی (ئهو خهڵكه) نازانن و ههستی په ناكهن.