وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلۡغَرۡبِيِّ إِذۡ قَضَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَى ٱلۡأَمۡرَ وَمَا كُنتَ مِنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
ئهی پێغهمبهر (ص) تۆ له بهشی ڕۆژئاوای كێوی طوردا نهبوویت كاتێك پهیامی خۆمان ڕاگهیاند به موساو فهرمانمان پێدا، یهكێكیش نهبوویت له ئامادهبووانی ئهو ڕووداوه.
وَلَٰكِنَّآ أَنشَأۡنَا قُرُونٗا فَتَطَاوَلَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۚ وَمَا كُنتَ ثَاوِيٗا فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ تَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
بهڵام ئێمه چهندهها نهوهمان هێنایه كایهوه و تهمهنێكی زۆر تێپهڕی بهسهریاندا، ههروهها وهنهبێت تۆ له ناو دانیشتووانی شاری مهدیهندا نیشتهجێ بوو بیت و ئایهتهكانی ئێمه بهسهریاندا بخوێنیتهوه، بهڵكو ههر ئێمهین كه پێغهمبهران ڕهوانه دهكهین، (بۆ پهندو ئامۆژگاری بۆ تۆی باس دهكهین)
وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلطُّورِ إِذۡ نَادَيۡنَا وَلَٰكِن رَّحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
ههروهها له لای كێوی طوریشهوه نهبوویت كاتێك بانگمان له موسا كرد، باڵكو ئهوه ڕهحمهتی تایبهتی بوو لهلایهن پهروهردگارتهوه كه تۆمان كرد به پێغهمبهر، تا قهومێك بێدار بكهیتهوه كه پێش تۆ بێداركهرهوهیهكیان بۆ ڕهوانه نهكراوه بۆ ئهوهی یاداوهری وهربگرن و تێ بفكرن و لهو بهسهرهاتانه سوود وهربگرن.
وَلَوۡلَآ أَن تُصِيبَهُم مُّصِيبَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَيَقُولُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
خۆ ئهگهر ئهو خاڵكه تووشی بهڵایهك ببونایه (پێش ڕهوانهكردنی تۆ ئهی محمد (ص)) بههۆی گوناهو تاوان و دهست پێشغهری خراپیانهوه، ئهوه دهیانوت: پهروهردگارا: نهدهبوو پێغهمبهرێكمان بۆ ڕهوانه بكهیت تا شوێنی بهرنامه و ئایهتهكانی تۆ بكهوتینایهو له ڕیزی ئیمانداراندا بووینایه؟!