قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن جَعَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمُ ٱلنَّهَارَ سَرۡمَدًا إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِلَيۡلٖ تَسۡكُنُونَ فِيهِۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
ههروهها پێیان بڵێ: ههواڵم بدهنێ ئهگهر خوا ڕۆژگاری كرده ههمیشهیی له سهرتان، تا ڕۆژی قیامهت خهیاندی، كام خوا ههیه جگه له ا لله كه شهوگارتان بۆ پێش بهێنێت تا ئارامی تێدا بگرن، ئایه ئێوه سهرنجی ئهم دیاردانه نادهن و نایانبینن؟!
وَمِن رَّحۡمَتِهِۦ جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
جا له ڕهحمهت و میهرهبانی ئهو زاته ئهوهیه كه: شهوو ڕۆژی كردووه به هۆی ئارامی و حهوانهوه و كارو كاسپی كردن و بههره بردن له بهخششهكانی، بۆ ئهوهی تا دهتوانن شوكرانه بژێر و سوپاسگوزاری بكهن.
وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ فَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
ڕۆژێك دێت خوا بانگیان دهكات و پێیان دهفهرموێت: ئهوه كوان ئهو شتانهی به گومانی ئێوه ههوهڵ و شهریكی من بوون؟!
وَنَزَعۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدٗا فَقُلۡنَا هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ فَعَلِمُوٓاْ أَنَّ ٱلۡحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
(ههر لهو ڕۆژهدا) له ههر ئوممهتێك شایهتێك له خۆیان دههێنینه مهیدان له پێغهمبهران، ئهوسا بهخهڵكی سهرگهردان دهڵێین: ئادهی ئێوه بهڵگهتان چییه له سهر لادان و گوناهتان بیهێنن، ئهو ڕۆژه ئیتر زۆر بهچاكی دهزانن و دڵنیا دهبن كه حهق و حهقیقهت لای خوایه و ههر ئهو شاییستهی پهرستن بووه، ههرچی ئهو شتانهش كه بڕوایان پێی ههبوو، ههڵیان بهستبوو، ههمووی ون و نادیار و بێ نرخ دێته بهرچاو.