قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِيهَاۖ لَنُنَجِّيَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
ئیبراهیم وتی: ئاخر ( لوط ) لهوێیه، فریشتهكان وتیان: ئێمه چاكتر دهزانین كێی لێیه، دڵنیابه كه ئهوو خاوو خێزانی ڕزگار دهكهین جگه له هاوسهرهكهی كه له تیاچووان دهبێت.
وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهۡلَكَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
جا كاتێك فریشتهكان گهیشتنه لای ( لوط )، به هاتنیان زۆر دڵتهنگ و غهمبار بوو، ( نهیدهزانی كه فریشتهن ) سهری دنیای لێ هاتهوه یهك، وتیان: مهترسهو غهمت نهبێت ( ئهوانه ناتوانن دهستدرێژی بكهنه سهر ئێمه، ئێمه فریشتهین ) بێگومان ئێمه ڕزگاركهری تۆو كهس و كارهكهتین جگه له هاوسهرهكهت، كه له تیاچووانه.
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰٓ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةِ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ
بهڕاستی ئێمه دابهزێنهری سزاو بهڵای ئاسمانین بهسهر خهڵكی ئهم شارهدا بههۆی ئهوهی كه دهردهچوون له فهرمانی خوا.
وَلَقَد تَّرَكۡنَا مِنۡهَآ ءَايَةَۢ بَيِّنَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
سوێند بهخوا بهڕاستی سهرئهنجام ئاسهوارێكی ئاشكرامان ( لهشاری كاول و وێران ) بهجێههشت بۆ كهسانێك كه ژیر و هۆشمهند بن ( كه تێ بگهن و سهرنج بدهن ).