يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيۡنَ أُمَتِّعۡكُنَّ وَأُسَرِّحۡكُنَّ سَرَاحٗا جَمِيلٗا
ئهپێغهمبهر بههاوسهرانت بڵێ: ئهگهر ئێوه تهنها ژیانی دونیا و ڕازاوهیهکهیتان دهوێت، وهرن با ههندێك شتومهك و پاره و سامانتان پێ ببهخشم، لهوهودواش به جوانترین شێوه دهست بهردارتان ببم.
وَإِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ فَإِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡمُحۡسِنَٰتِ مِنكُنَّ أَجۡرًا عَظِيمٗا
خۆ ئهگهر ئێوه خوا و پێغهمهرهکهی و پاداشتی ڕۆژی قیامهتان دهوێت، ئهوه دڵنیا بن که خوا بۆ چاکهکارانتان پاداشتی زۆر گهوره و بێ ئهندازهی ئامادهکردووه (پێغهمبهر ههموو هاوسهرانی یهك یهك تاقی کردهوه ههموانیان خواو پێغهمبهرو پاداشتی قیامهتیان ههڵبژارد).
يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ مَن يَأۡتِ مِنكُنَّ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ يُضَٰعَفۡ لَهَا ٱلۡعَذَابُ ضِعۡفَيۡنِۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٗا
ئهی هاوسهرانی پێغهمبهر: ههرکهس لهئێوه به گوناهێکی گهورهی ئاشکرا ههستێت، ئهوه بابزانێت که دووبهرابهر سزا دهدرێت، ئهوهش لهلای خوا زۆر ئاسانه چونکه ئێوه قهدرو ڕێزی تایبهتیتان ههیه.
۞وَمَن يَقۡنُتۡ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا نُّؤۡتِهَآ أَجۡرَهَا مَرَّتَيۡنِ وَأَعۡتَدۡنَا لَهَا رِزۡقٗا كَرِيمٗا
ئهوهشتان فهرمانبهردارو ملکهچی خواو پێغهمبهرکهی بێت، کردهوهی چاکیش ئهنجام بدات ئهوهدوو جار پاداشتی دهدهینهوه، ههروهها ڕزق و ڕۆزیهکی بهنرخ و پیرۆزمان بۆ ئامادهکردووه.