وَقَالُواْ نَحۡنُ أَكۡثَرُ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
ههروهها وتوویانه: ئێمه سامان و نهوهی زۆرترمان ههیه (لهئیمانداران، دیاره که خوا ئێمهی خۆش دهوێت!!)، ئێمه (له قیامهتدا) سزاو ئهشکهنجه نادرێین!!.
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(پێیان بڵێ ئهی پێغهمبهر صلی الله علیه وسلم) بهڕاستی ئهوه، پهروهردگاری منه که ڕزق و ڕۆزی زۆر دهبهخشێت به ههرکهسێك که بیهوێ، یان کهمی دهکاتهوهو تهنگی دهکاتهوه (بێگومان ههردوو حاڵهتهکه بۆ تاقیکردنهوهیه) بهڵام زۆربهی خهڵکی به (نهێنی کارهکانمان) نازانن و پهی پێ نابهن.
وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ
(لهڕاستیدا) نه ماڵتان و، نه نهوهتان شتێك نین که ببنه هۆی نزیکبوونهوهتان له ئێمه، (یا ڕازیبوونی ئێمه لێتان)، بهڵکو ئهوانهی که باوهڕیان هێناوهو کاروکردهوهی چاکه ئهنجامدهدهن (ئهوانه نزیکن له ئێمهوهو ڕێزیان لای ئێمه ههیه) ئا ئهوانه پاداشتیان چهند بهرابهره بههۆی کردهوهی چاکیانهوه، ههر ئهوانیش له کۆشك و تهلارهکانی (بهههشتدا) به ئاسودیی و ئارامیی و خۆشیی، ژیان دهبهنه سهر.
وَٱلَّذِينَ يَسۡعَوۡنَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ
ئهوانهس که ههوڵ و کۆشش دهدهن (تا بهربهست بخهنه ڕێی) ئایهتهکان ئێمه، ئا ئهوانه بۆ ناو سزاو ئازار ڕاپێچ دهکرێن.