إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
بێگومان من ئهگهر شتی وا بکهم، ئهو کاته من له گومڕاییهکی ئاشكرا دهبم.
إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ
به ڕاستی من بڕیارم داوه که ئیمان به پهروهردگارتان بهێنم، با چاک گوێتان لی بێت.
قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ
(دیاره، خوانهناسان پهلاماریان داوه و شههیدیان کردووه) بۆیه پێی وتراوه: فهرموو بۆ ناو بهههشت، لهوێشهوه ههر دڵسۆزانه وتویهتی: خۆزگه قهومهکهم بیازنانیایه سهرئهنجامی ئیمان چۆنه و کهوتومهته ناو چ ناز و نیعمهتێکهوه.
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
بههۆی ئهوهوه که پهروهردگارم لێم خۆشبووه و خستمیه ڕیزی ڕێزلێگیراوانهوه.
۞وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ
خوا دهفهرمێت: وهنهبێت هیچ لهشکرێکمان له ئاسمانهوه ناردبێته خوارهوه بۆ سهر هۆزهکهی دوای شههیدکردنی، وهنهبێت هیچ لهشکرێکمان ڕهوانه کردبێت بۆ لهناوبردنیان.
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ
بهڵکو تهنها یهک دهنگی گهورهو شریخهیهکی بههێز نهبێت هیچی تر نهبوو، جا ئهوان دهستبه جێ مردن خامۆش بوون.