لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ
نه خۆر بۆی ههیه به مانگ بگات (له هێڵ و ڕێڕهوی خۆی دهربچێت)، نه شهویش پێش ڕۆژ دهکهوێت، بهڵکو ههریهکهیان له خولگهی تایبهتی خۆیاندا مهله دهکهن و به ئاسانی دهسوڕێنهوه.
وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
بهڵگه و نیشانهیهکی تر له هێزو دهسهڵاتمان بۆیان، ئهوهیه که بهڕاستی ئێمه نهوهکانیانمان له کهشتیهکهدا ههڵگرت (مهبهست کهشتی-نوح- ه که به باپیره گهورهی دووههمی ئادهمیزاد دهدرێته قهڵهم).
وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ
ههروهها کهشتی و هۆکاری تری هاتوچۆی له وێنهی ئهو بۆ سازاندوون، (که هۆکارهکانی گواستنهی ئاسمانی و زهمینی و دهریایی دهگرێتهوه، چونکه ههر خوا بهدیهێنهری ئادهمیزاد و ماده خاو و سوتهمهنی و... هتد
وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ
خۆ ئهگهر بمانهوێت نوقمیان دهکهین، ئهو کاته کهس نی یه بێت به هاواریانهوه و ڕزگاریش ناکرێن له مردن.....
إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ
مهگهر ڕهحمهت و میهرهبانی ئێمه مۆڵهتیان بدات تا ماوهیهکی دیاریکراو بههره له ژیان وهربگرن.