فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ
ئهوسا ئیتر نه دهتوانن ڕاسپاردهیهك بگهیهنن، نه دهتوانن بگهڕێنهوه بۆ ناو ماڵ و منداڵیان (چونکه ههموویان لهناوچوون، ههموویان خامۆش بوون).
وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ
پاشان ههر که فوو دهکرێت به- صور- دا، دهستبهجێ خێرا ههموویان له گۆڕهکانیان له توێی خاکهوه بهپهله دێنه دهرهوه بۆ لای پهروهردگاریان (کهس ناتوانێت سهرپێچی بکات، یان خۆی بدزێتهوه).
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
به سهرسامیهکی زۆرهوه دهڵێن: ئهی هاوار ئهوه کێ ئێمهی زیندوو کردهوه؟ کێ ئێمهی له شوێنی ڕاکشانمان له گۆڕهکانمان دهرهێنا؟ (ئهوسا ئیمانداران، یان فریشتهکان یان خوای گهوره خۆی دهفهرموێت): ئائهمه بهڵێنی خوای میهرهبانه و پێغهمبهرانیش له ههوڵدانی ئهو ڕۆژه ڕاستیان کردووه.
إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ
لهوماوهیهدا هیچ ڕوونادات جگهله دهنگێکی گهورهی کوتوپڕ نهبێت، جادهستبهجێ ههموویان لای ئێمه ئامادهکراون.
فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
ئینجا ئهم جاره دهدرێت: ئهمڕۆ هیچ کهس ستهمی لێ ناکرێت بههیچ شێوهیهك، خهڵکینه دڵنیابن که: تهنها پاداشتی کارێك دهدرێنهوه که دهتانکرد.