حَرِدَ - [ح ر د]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). حَرِدْتُ، أَحْرَدُ، اِحْرَدْ، مص. حَرَدٌ. "حَرِدْتُ عَلَيْهِ": غَضِبْتُ.
حَرِدَ - [ح ر د]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). حَرِدْتُ، أَحْرَدُ، اِحْرَدْ، مص. حَرَدٌ. "حَرِدْتُ عَلَيْهِ": غَضِبْتُ.