حَرٌّ - ج: حُرورٌ. [ح ر ر]. (مص. حَرَّ). "اِشْتَدَّ حَرُّ الصَّيْفِ": سُخونَتُهُ، حَرارَتُهُ عَكْسَ البَرْدُ.
حَرٌّ - ج: حُرورٌ. [ح ر ر]. (مص. حَرَّ). "اِشْتَدَّ حَرُّ الصَّيْفِ": سُخونَتُهُ، حَرارَتُهُ عَكْسَ البَرْدُ.