حَنَقٌ - [ح ن ق]. (مص. حَنِقَ). "اِشْتَدَّ حَنَقُهُ": غَضَبُهُ، غَيْظُهُ.
حَنَقٌ - [ح ن ق]. (مص. حَنِقَ). "اِشْتَدَّ حَنَقُهُ": غَضَبُهُ، غَيْظُهُ.