خَفِرَ - [خ ف ر]. (ف: ثلا. لازم). خَفِرْتُ، أَخْفَرُ، مص. خَفَرٌ، خِفَارَةٌ. "خَفِرَتِ الْمَرْأةُ": اِشْتَدَّ حَيَاؤُهَا.
خَفِرَ - [خ ف ر]. (ف: ثلا. لازم). خَفِرْتُ، أَخْفَرُ، مص. خَفَرٌ، خِفَارَةٌ. "خَفِرَتِ الْمَرْأةُ": اِشْتَدَّ حَيَاؤُهَا.