دَعَصَ - [د ع ص]. (ف: ثلا. متعد، م. بحرف). دَعَصَ، يَدْعَصُ، مص. دَعْصٌ.
١. "دَعَصَ غَرِيمَهُ": قَتَلَهُ.
٢. "دَعَصَهُ بِرُمْحٍ": طَعَنَهُ بِهِ.
دَعَصَ - [د ع ص]. (ف: ثلا. متعد، م. بحرف). دَعَصَ، يَدْعَصُ، مص. دَعْصٌ.
١. "دَعَصَ غَرِيمَهُ": قَتَلَهُ.
٢. "دَعَصَهُ بِرُمْحٍ": طَعَنَهُ بِهِ.