رَغا - [ر غ و]. (ف: ثلا. لازم). رَغَا، يَرْغُو، مص. رَغْوٌ. "رَغا اللَّبَنُ": صارَتْ لَهُ رَغْوَةٌ.
رَغا - [ر غ و]. (ف: ثلا. لازم). رَغَا، يَرْغُو، مص. رَغْوٌ. "رَغا اللَّبَنُ": صارَتْ لَهُ رَغْوَةٌ.