أَتْرَحَ - [ت ر ح]. (ف: ربا. متعد). أَتْرَحَ، يُتْرِحُ، مص. إِتْرَاحٌ. "أَتْرَحَهُ بِأَخْبَارٍ السُّوءِ": أَحْزَنَهُ.
أَتْرَحَ - [ت ر ح]. (ف: ربا. متعد). أَتْرَحَ، يُتْرِحُ، مص. إِتْرَاحٌ. "أَتْرَحَهُ بِأَخْبَارٍ السُّوءِ": أَحْزَنَهُ.