سَتَرَ - [س ت ر]. (ف: ثلا. متعد). سَتَرْتُ، أَسْتُرُ، اُسْتُرْ، مص. سَتْرٌ.
١. "سَتَرَتْ وَجْهَهَا": غَطَّتْهُ.
٢. "سَتَرَ عُيُوبَهُ": أَخْفَاهَا.
سَتَرَ - [س ت ر]. (ف: ثلا. متعد). سَتَرْتُ، أَسْتُرُ، اُسْتُرْ، مص. سَتْرٌ.
١. "سَتَرَتْ وَجْهَهَا": غَطَّتْهُ.
٢. "سَتَرَ عُيُوبَهُ": أَخْفَاهَا.