سَفَّعَ - [س ف ع]. (ف: ربا. متعد). سَفَّعَ، يُسَفِّعُ، مص. تَسْفِيعٌ. "سَفَّعَتِ النَّارُ وَجْهَهُ": لَفَحَتْهُ، سَفَعَتْهُ.
سَفَّعَ - [س ف ع]. (ف: ربا. متعد). سَفَّعَ، يُسَفِّعُ، مص. تَسْفِيعٌ. "سَفَّعَتِ النَّارُ وَجْهَهُ": لَفَحَتْهُ، سَفَعَتْهُ.