شَفٌّ - ج: شُفُوفٌ. [ش ف ف]. (مص. شَفَّ). "لَبِسَتْ ثَوْباً شَفّاً": رَقِيقاً يُظْهِرُ مَا تَحْتَهُ.
شَفٌّ - ج: شُفُوفٌ. [ش ف ف]. (مص. شَفَّ). "لَبِسَتْ ثَوْباً شَفّاً": رَقِيقاً يُظْهِرُ مَا تَحْتَهُ.