شَفَقَةٌ - [ش ف ق].
١. "أَظْهَرَ شَفَقَةً عَلَيْهِ": عَطْفاً وَحَنَاناً.
٢. "يَسْتَحِقُّ الشَّفَقَةَ": الرَّحْمَةَ.
شَفَقَةٌ - [ش ف ق].
١. "أَظْهَرَ شَفَقَةً عَلَيْهِ": عَطْفاً وَحَنَاناً.
٢. "يَسْتَحِقُّ الشَّفَقَةَ": الرَّحْمَةَ.