شَهَقَ - [ش هـ ق]. (ف: ثلا. لازم). شَهَقَ، يَشْهَقُ، مص. شُهُوقٌ. "شَهَقَ الْجَبَلُ": اِرْتَفَعَ، عَظُمَ ارْتِفَاعُهُ.
شَهَقَ - [ش هـ ق]. (ف: ثلا. لازم). شَهَقَ، يَشْهَقُ، مص. شُهُوقٌ. "شَهَقَ الْجَبَلُ": اِرْتَفَعَ، عَظُمَ ارْتِفَاعُهُ.