ضَؤُلَ - [ض أ ل]. (ف: ثلا. لازم). ضَؤُلْتُ، أَضْؤُلُ، مص. ضَآلَةٌ. 
١. "ضَؤُلَ جِسْمُهُ": صَغُرَ، ضَعُفَ. 
٢. "ضَؤُلَتْ مَكَانَتُهُ": حَقُرَتْ. 
                                        
                                    
                                                                            ضَؤُلَ - [ض أ ل]. (ف: ثلا. لازم). ضَؤُلْتُ، أَضْؤُلُ، مص. ضَآلَةٌ. 
١. "ضَؤُلَ جِسْمُهُ": صَغُرَ، ضَعُفَ. 
٢. "ضَؤُلَتْ مَكَانَتُهُ": حَقُرَتْ.