ضَاحِكَةٌ - ج: ضَوَاحِكُ. (تش). [ض ح ك]. "ظَهَرَتْ ضَاحِكَتُهُ": كُلُّ سِنٍّ تَبْدُو عِنْدَ الضَّحِكِ. "اِفْتَرَّ عَنْ ضَوَاحِكِهِ".
ضَاحِكَةٌ - ج: ضَوَاحِكُ. (تش). [ض ح ك]. "ظَهَرَتْ ضَاحِكَتُهُ": كُلُّ سِنٍّ تَبْدُو عِنْدَ الضَّحِكِ. "اِفْتَرَّ عَنْ ضَوَاحِكِهِ".