طَرِدَ - [ط ر د]. (ف: ثلا. لازم). طَرِدْتُ، أَطْرَدُ، مص. طَرَدٌ. "طَرِدَ الرَّجُلُ": زَاوَلَ الصَّيْدَ.
طَرِدَ - [ط ر د]. (ف: ثلا. لازم). طَرِدْتُ، أَطْرَدُ، مص. طَرَدٌ. "طَرِدَ الرَّجُلُ": زَاوَلَ الصَّيْدَ.