طَرُوَ - [ط ر و]. (ف: ثلا. لازم). طَرُوَ، يَطْرُو، مص. طَرَاوَةٌ. "طَرُوَ اللَّحْمُ": كَانَ طَرِيّاً لَيِّناً.
طَرُوَ - [ط ر و]. (ف: ثلا. لازم). طَرُوَ، يَطْرُو، مص. طَرَاوَةٌ. "طَرُوَ اللَّحْمُ": كَانَ طَرِيّاً لَيِّناً.