غَصَّنَ - [غ ص ن]. (ف: ربا. لازم). غَصَّنَ، يُغَصِّنُ، مص. تَغْصِينٌ. "غَصَّنَ العُنْقُودُ": كَبُرَ حَبُّهُ، أَغْصَنَ.
غَصَّنَ - [غ ص ن]. (ف: ربا. لازم). غَصَّنَ، يُغَصِّنُ، مص. تَغْصِينٌ. "غَصَّنَ العُنْقُودُ": كَبُرَ حَبُّهُ، أَغْصَنَ.