فَقْمٌ - [ف ق م]. (مص. فَقَمَ، فَقِمَ).
١. "فَقْمُ الكَلْبِ": طَرَفُ خَطْمِهِ.
٢. "أَصَابَ فَقْمَهُ": فَكَّهُ، وَهُمَا فَقْمَانِ.
فَقْمٌ - [ف ق م]. (مص. فَقَمَ، فَقِمَ).
١. "فَقْمُ الكَلْبِ": طَرَفُ خَطْمِهِ.
٢. "أَصَابَ فَقْمَهُ": فَكَّهُ، وَهُمَا فَقْمَانِ.