أَنْمَرَ - [ن م ر]. (ف: ربا. لازم). أَنْمَرَ، يُنْمِرُ، مص. إِنْمَارٌ. "أَنْمَرَ الظَّمْآنُ": صَادَفَ مَاءً نَمِيراً، أَيْ عَذْباً.
أَنْمَرَ - [ن م ر]. (ف: ربا. لازم). أَنْمَرَ، يُنْمِرُ، مص. إِنْمَارٌ. "أَنْمَرَ الظَّمْآنُ": صَادَفَ مَاءً نَمِيراً، أَيْ عَذْباً.