أَهَلَ - [أ هـ ل]. (ف: ثلا. لازم). أهَلَ، يَأْهُلُ، مص. أُهُولٌ. "أَهَلَ الْمَكَانُ": سَكَنَهُ أَهْلُهُ.
أَهَلَ - [أ هـ ل]. (ف: ثلا. لازم). أهَلَ، يَأْهُلُ، مص. أُهُولٌ. "أَهَلَ الْمَكَانُ": سَكَنَهُ أَهْلُهُ.