مُبْتَلٌّ - [ب ل ل]. (مفع. مِن اِبْتَلَّ). "ثَوْبٌ مُبْتَلُّ": مَبْلُولٌ.
مُبْتَلٌّ - [ب ل ل]. (مفع. مِن اِبْتَلَّ). "ثَوْبٌ مُبْتَلُّ": مَبْلُولٌ.