مَبْثُورٌ - [ب ث ر]. (مفع. مِنْ بَثَرَ).
١. "رَجُلٌ مَبْثُورٌ": غَنِيٌّ جِدّاً.
٢. "هُوَ مَبْثُورٌ": مَحْسُودٌ.
مَبْثُورٌ - [ب ث ر]. (مفع. مِنْ بَثَرَ).
١. "رَجُلٌ مَبْثُورٌ": غَنِيٌّ جِدّاً.
٢. "هُوَ مَبْثُورٌ": مَحْسُودٌ.