مُبَذِّرٌ - [ب ذ ر]. (فا. من بَذَّرَ). "مُبَذِّرٌ لِمَالِهِ": مُسْرِفٌ، أَيْ يُنْفِقُهُ فِي غَيْرِ مَحَلِّهِ.
مُبَذِّرٌ - [ب ذ ر]. (فا. من بَذَّرَ). "مُبَذِّرٌ لِمَالِهِ": مُسْرِفٌ، أَيْ يُنْفِقُهُ فِي غَيْرِ مَحَلِّهِ.