إِجْحَافٌ - [ج ح ف]. (مص. أجْحَفَ). "لَمْ نُعْطِهِ كُلّ ما يَسْتَحِقُّ، هَذَا إِجْحَافٌ بِحَقِّهِ": ضَرَرٌ بحَقهِ، نَقْصٌ.
إِجْحَافٌ - [ج ح ف]. (مص. أجْحَفَ). "لَمْ نُعْطِهِ كُلّ ما يَسْتَحِقُّ، هَذَا إِجْحَافٌ بِحَقِّهِ": ضَرَرٌ بحَقهِ، نَقْصٌ.