مُنْذِرٌ - [ن ذ ر]. (فا. من أَنْذَرَ). "جَاءهُ مُنْذِراً": مُحَذِّراً، مُنَبِّهاً.
مُنْذِرٌ - [ن ذ ر]. (فا. من أَنْذَرَ). "جَاءهُ مُنْذِراً": مُحَذِّراً، مُنَبِّهاً.