نَتَنَ - [ن ت ن]. (ف: ثلا. لازم). نَتَنَ، يَنْتِنُ، مص. نَتْنٌ. "نَتَنَ اللَّحْمُ": صَارَتْ رَائِحَتُهُ كَرِيهَةً، خَبُثَتْ.
نَتَنَ - [ن ت ن]. (ف: ثلا. لازم). نَتَنَ، يَنْتِنُ، مص. نَتْنٌ. "نَتَنَ اللَّحْمُ": صَارَتْ رَائِحَتُهُ كَرِيهَةً، خَبُثَتْ.