هَدَفَ - [هـ د ف]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). هَدَفْتُ، أَهْدُفُ، اُهْدُفْ، مص. هَدْفٌ.
١. "هَدَفَ إِلَيْهِ": دَخَلَ.
٢. "هَدَفَ لِلأَرْبَعِينَ": قَارَبَهَا.
هَدَفَ - [هـ د ف]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). هَدَفْتُ، أَهْدُفُ، اُهْدُفْ، مص. هَدْفٌ.
١. "هَدَفَ إِلَيْهِ": دَخَلَ.
٢. "هَدَفَ لِلأَرْبَعِينَ": قَارَبَهَا.