اِسْتَبْشَعَ - [ب ش ع]. (ف: سدا. متعد). أَسْتَبْشِعُ، يَسْتَبْشَعُ، مض: اِسْتِبْشَاعٌ. "اِسْتَبْشَعَ مَنْظَرَهُ": وَجَدَهُ قَبِيحاً.
اِسْتَبْشَعَ - [ب ش ع]. (ف: سدا. متعد). أَسْتَبْشِعُ، يَسْتَبْشَعُ، مض: اِسْتِبْشَاعٌ. "اِسْتَبْشَعَ مَنْظَرَهُ": وَجَدَهُ قَبِيحاً.