وَحَنَ - [و ح ن]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). وَحَنْتُ، أَحِنُ، مص. حِنَةٌ. "وَحَنَ عَلَيْهِ": حَقَدَ، غَضِبَ.
وَحَنَ - [و ح ن]. (ف: ثلا. لازم، م. بحرف). وَحَنْتُ، أَحِنُ، مص. حِنَةٌ. "وَحَنَ عَلَيْهِ": حَقَدَ، غَضِبَ.