وَطُؤَ - [و ط أ]. (ف: ثلا. لازم). وَطُؤْتُ، أَوْطُؤُ، مص. وَطْءٌ، وَطَاءةٌ. "وَطُؤَ الْمَكَانُ": صَارَ وَطِيئاً سَهْلاً.
وَطُؤَ - [و ط أ]. (ف: ثلا. لازم). وَطُؤْتُ، أَوْطُؤُ، مص. وَطْءٌ، وَطَاءةٌ. "وَطُؤَ الْمَكَانُ": صَارَ وَطِيئاً سَهْلاً.