بَاطَأ - [ب ط أ]. (ف: ربا. متعد). بَاطَأْتُ، أُبَاطِئُ، بَاطِئْ، مص. مُبَاطَأةٌ. "بَاطَأَهُ تَسْلِيمَ دَيْنِهِ": مَاطَلَهُ.
بَاطَأ - [ب ط أ]. (ف: ربا. متعد). بَاطَأْتُ، أُبَاطِئُ، بَاطِئْ، مص. مُبَاطَأةٌ. "بَاطَأَهُ تَسْلِيمَ دَيْنِهِ": مَاطَلَهُ.