بَدَاهَةٌ - [ب د هـ]. (مص. بَدَهَ).
١. "كَان يُجِيبُ بِبَدَاهَةٍ": تِلْقائِيّاً.
٢. "عَقْلٌ ذُو بَدَاهَةٍ لِلْجَمِيعِ": أي مُفاجَأةً.
بَدَاهَةٌ - [ب د هـ]. (مص. بَدَهَ).
١. "كَان يُجِيبُ بِبَدَاهَةٍ": تِلْقائِيّاً.
٢. "عَقْلٌ ذُو بَدَاهَةٍ لِلْجَمِيعِ": أي مُفاجَأةً.