بَدَنَ - [ب د ن]. (ف: ثلا. لازم). بَدَنَ، يَبْدُنُ، مص. بَدْنٌ، بُدْنٌ. "بَدَنَ الرَّجُلُ": ضَخُمَ جِسْمُهُ، سَمِنَ.
بَدَنَ - [ب د ن]. (ف: ثلا. لازم). بَدَنَ، يَبْدُنُ، مص. بَدْنٌ، بُدْنٌ. "بَدَنَ الرَّجُلُ": ضَخُمَ جِسْمُهُ، سَمِنَ.