بَلَّ - [ب ل ل]. (ف: ثلا. متعد). بَلَلْتُ، أَبُلُّ، بُلَّ، مص. بُلٌّ، بَلَّةٌ. "بَلَّ ثِيابَهُ بِالماءِ": نَدَّاها بِهِ.
بَلَّ - [ب ل ل]. (ف: ثلا. متعد). بَلَلْتُ، أَبُلُّ، بُلَّ، مص. بُلٌّ، بَلَّةٌ. "بَلَّ ثِيابَهُ بِالماءِ": نَدَّاها بِهِ.