تَبَجَّحَ - [ب ج ح]. (ف: خما. لازم). تَبَجَّحَ، يَتَبَجَّحُ، مص. تَبَجُّحٌ. " تَبَجَّحَ الجَارُ": اِفْتَخَرَ، تَبَاهَى، تَكَبَّرَ.
تَبَجَّحَ - [ب ج ح]. (ف: خما. لازم). تَبَجَّحَ، يَتَبَجَّحُ، مص. تَبَجُّحٌ. " تَبَجَّحَ الجَارُ": اِفْتَخَرَ، تَبَاهَى، تَكَبَّرَ.