تَبَرَّجَ - [ب ر ج]. (ف: خما. لازم). تَبَرَّجَتْ، تَتَبَرَّجُ، مص. تَبَرُّجٌ. "تَبَرَّجَتِ الْمَرْأَةُ": تَزَيَّنَتْ وَأَظْهَرَتْ مَحَاسِنَهَا وَحُلِيَّهَا.
تَبَرَّجَ - [ب ر ج]. (ف: خما. لازم). تَبَرَّجَتْ، تَتَبَرَّجُ، مص. تَبَرُّجٌ. "تَبَرَّجَتِ الْمَرْأَةُ": تَزَيَّنَتْ وَأَظْهَرَتْ مَحَاسِنَهَا وَحُلِيَّهَا.