تَجَهُّمٌ - [ج هـ م]. (مص. تَجَهَّمَ). "رَآهُ فِي تَجَهُّمٍ": فِي عُبُوسٍ. "وَجَدَهُ فِي لَحْظَةِ تَجَهُّمٍ وَغَضَبٍ".
تَجَهُّمٌ - [ج هـ م]. (مص. تَجَهَّمَ). "رَآهُ فِي تَجَهُّمٍ": فِي عُبُوسٍ. "وَجَدَهُ فِي لَحْظَةِ تَجَهُّمٍ وَغَضَبٍ".