تَحَتُّمٌ - [ح ت م]. (مص. تَحَتَّمَ). "تَحَتُّمُ أَمْرٍ مَّا": فَرْضُهُ، وُجُوبُهُ، لُزُومُهُ.
تَحَتُّمٌ - [ح ت م]. (مص. تَحَتَّمَ). "تَحَتُّمُ أَمْرٍ مَّا": فَرْضُهُ، وُجُوبُهُ، لُزُومُهُ.