تَحَضُّرٌ - [ح ض ر]. (مص. تَحَضَّرَ). "تَحَضُّرُ البَدَوِيِّ": تَشَبُّهُهُ بِأَهْلِ الحَضَرِ، تَمَدُّنُهُ.
تَحَضُّرٌ - [ح ض ر]. (مص. تَحَضَّرَ). "تَحَضُّرُ البَدَوِيِّ": تَشَبُّهُهُ بِأَهْلِ الحَضَرِ، تَمَدُّنُهُ.