تَحْقِيرٌ - [ح ق ر]. (مص. حَقَّرَ). "لَمْ يَفْهَمْ سَبَبَ تَحْقِيرِهِ إِيَّاهُ": إِذْلاَلِهِ.
تَحْقِيرٌ - [ح ق ر]. (مص. حَقَّرَ). "لَمْ يَفْهَمْ سَبَبَ تَحْقِيرِهِ إِيَّاهُ": إِذْلاَلِهِ.