تَحَمُّمٌ - [ح م م]. (مص. تَحَمَّمَ). "تَحَمُّمُ الوَجْهِ": اِسْوِدَادُهُ.
تَحَمُّمٌ - [ح م م]. (مص. تَحَمَّمَ). "تَحَمُّمُ الوَجْهِ": اِسْوِدَادُهُ.